Нема да биде крај на светот
Режисер:
Нина Николиќ
Автор:
Аднан Лугониќ
Костимограф:
Ивана Каранфиловска-Угуровска
Сценограф:
Ангел Петровски
Музика:
Оливер Митковски (музичка адаптација);
Димитар Масевски (композиција „Магдалена“)
Соработник за македонски јазик:
Ѓорѓи Јолевски
Улоги:
Маша - Дарја Ризова
Таткото - Саша Ханџиќ
Нина - Џана Џаниќ
Инспициент:
Вукица Александрова
Фотограф:
Дени Ингилизовски
Дизајнер на плакатот и каталогот:
Димитар Димитров
Премиера септември 2021 Сараевски ратни театар САРТР
Премиера ноември 2021 Македонски народен театар Скопје
Времетраење: 70 мин без пауза
Cast List:
Darja Rizova
Saša Handžić,
Džana Džanić
Premiere September 2021 Sarajevo War Theatre SARTR
Premiere November 2021 Macedonian National Theatre Skopje
Duration: 70min without intermission
Уште кога се изговара првата реплика на малата сцена, обликувана во сценски простор што треба да претставува и да наликува на т.н. дом, за сите животни потреби, но со универзална функционалност, текстот на младиот автор Аднан Лугониќ, потполно ве обзема и без никакви додатни ефекти, сосема разголено и потполно суштински, ве води низ ликовите на едно семејство — на таткото и двете сестри, а притоа атмосферата, градена од страна на младата режисерка Нина Николиќ, ја содржи автентичната животна тензија, како и големата тајна, кои се пропратен дел на реалните животни ситуации, а во современиот театарски реализам не така често можат да ве изненадат и вешто да ве водат низ лавиринтот наречен — живот.
Станува збор за животот на сцената, оној семејниот, зашто самиот живот, очигледно пишува претстави и тоа е оваа претстава, која како да е со невидливи ножици исечена од животот и пренесена на сцена. На оној живот што можеби и најмногу боли, на семејниот, кој можеби нас, како гледачи нѐ потсетува на семејните вредности и мани на кои сме заборавиле или сме ги потиснале, заради општествено-социјалните околности. Затоа театарот е тука и да нѐ потсети.
И така, обидувајќи се да си ги пресечеме сопствените корени како луѓе, без кои, за жал, очигледно не можеме здраво да опстанеме во општествените околности ниту, пак, да преживееме како успешни и перспективни личности во нив, гледаме на сцената како очајно или на трагикомичен начин сите ликови од ова семејство се обидуваат да ги состават раскршените стакленца од нивното распаднато и дисфункционално семејство, а се поврзани со животните циклуси, со траумите од минатото, со физичките предности и недостатоци на секоја животна доба.
Драмските конфликтни ситуации, каде што сите три лика се судруваат со различни индивидуални трауми, се решени на софистициран и модерен начин и без претеран тон на агресивна емоција, која е чест сопатник во конфликтните ситуации во многу современи театарски претстави, така што самите ликови се претопуваат во типови, кои ја играат и пораката, а тоа е дека сепак секој мора да живее во сегашноста, без разлика дали тоа го прави успешно или не.
Ликот на таткото (Саша Ханџиќ) како корен на ова семејство, кој е типичен пример на една лимитирана личност во однос на психофизичката состојба, која е зависна од негата на другите, потоа ликот на Маша (Дарја Ризова) со наследените семејни одговорности за таткото и индивидуалните соништа за иднината, како и ликот на сестра ѝ Нина (Џенана Џаниќ), која е типичен пример дека секој има право на сопствен живот, но и одговорноста за истиот, сите овие ликови, на својствен и автентичен начин — како спротивставени ликови, ги бранат своите животни тези, и одлично ги водат своите линии, резонираат едни со други, без да влезат во туѓата територија на ликот на партнерот. Очигледно се работи за умешно направен кастинг и воден од страна на режисерот.
Сето тоа е спакувано во реалистични и звучни слики од страна на режисерот, но минималистично, каде што умешно ја води т.н. домашна атмосфера, со звучен фон, како и со типична болна и семејна слика (реалистична) каде што сите се собираат во обид да бидат заедно, да создадат една нереална бајковитост.
Ваквото читање на текстот овозможува да се фокусирате, на авторот и на актерската игра, без да изнудува некаква емоција од вас, зашто таа сама по себе е доволно силна од самиот автор, а искрено преживеана и правилно пренесена од целата екипа на претставата.
Звездана Ангеловска
Првенка на РСМ Македонски народен театар - Скопје
Тури и фестивали
27.11.2021 - Меѓународен театарски фестивал МОТ Скопје, Северна Македонија
25.10.2021 - Меѓународен театарски фестивал „ЖивиФест“, Живинице, Босна и Херцеговина
15.03.2022 - Меѓународен театарски фестивал за балкански земји во Бурса „Балкански бриз“, Бурса, Турција
02.06.2022 - Меѓународен фестивал на актерот Коњиќ, Босна и Херцеговина
04.06.2022 - Фестивал на босанската драма и авторски театар Зеница, Босна и Херцеговина
06.06.2022 - Брчко, Босна и Херцеговина
22.06.2022 - Фестивал Скопско лето 2022 година, Скопје, Северна Македонија
12.09.2022 - Меѓународен фестивал на камерен театар „Ристо Шишков“
Идни тури и фестивали
24.10.2022 - Сусрети казалишта/позоришта БиХ Брчко округ, Брчко
Награди и признанија:
A Unique Prize for High Achievement in Acting (Darja Rizova) - International Festival of Chamber Theatre “Risto Shishkov”
Award for Best Performance by Journalist Jury - Festival of Bosnian drama and author's theatre Zenica, Bosnia and Herzegovina 2022
Award for Best Actress (Darja Rizova) - International Festival of the Actor Konjic, Bosnia and Herzegovina 2022
Award for Best International Actress by the Jury of the Magazine Yeni Tiyatro Dergisi (Darja Rizova) - Turkey, season 2021 / 2022
Award for Best Actress (Darja Rizova) - International Theatre Festival "ZiviFest" Zivinice 2021
Award for Best Actor (Saša Handžić) - International Theatre Festival "ZiviFest" Zivinice 2021
Special Award for Best Actress (Džana Džanić) - International Theatre Festival "ZiviFest" Zivinice 2021
Special Award for Best Director (Nina Nikolikj) - International Theatre Festival "ZiviFest" Zivinice 2021
Дарја Ризова ја освои наградата за најдобро актерско остварување на Фестивалот на камерен театар „Ристо Шишков“ во Струмица за улогата на Маша во претставата „Нема да биде крај на светот“
„Нејзината свесност за сценско присуство ја потврди прецизноста при креирањето на улогата, како и умереноста во камерната игра. Таа на сцената прикажа исклучителна актерска игра за камерен театар со гола и суштествена игра, речиси без никакви концептуални решенија и ефекти. Покажа актерски сензибилитет, кој истовремено е младешки и бунотвен, а неверојатно ранлив, топол и искрен, едноставен и современ“, соопшти Звездана Ангеловска, претседателка на жирито.